Justyna Khil en Rozalia Kierc winnen ILFZ-engagementsprijs

foto: © Sarah Hickson
Sopraan Justyna Khil en pianiste Rozalia Kierc winnen Internationaal Lied Festival Zeist-engagementsprijs met ‘Age of Anxiety’ tijdens de eerste editie van Theatre in Song.

Elk van de elf liedduo’s die in het weekend 27 en 28 september in de finale stonden van de International Vocal Competition ‘s-Hertogenbosch maakte kans op onze engagementsprijs: een optreden tijdens een volgend festival in het kader van ons Next Generation programma. Henk Neven en Hans Eijsackers, die als onze artistiek leiders de prijs mochten toekennen, werden overtuigd door de zeggingskracht en de uitvoering van het programma Age of Anxiety van sopraan Justyna Khil en pianiste Rozalia Kierc: ‘Ze raakten ons met hun prachtige en originele repertoirekeuze, ondersteund door sterke beelden, uitmuntende zang en spel. Het was een adembenemende en ontroerende uitvoering. Ze werden niet voor niets beloond met een voor dit concours uitzonderlijk lange, staande ovatie. Ook het publiek was zichtbaar geraakt!’

Age of Anxiety
Justyna en Rozalia creëerden in drie akten een hedendaagse, theatrale ervaring van een liedrecital met verhalen over oorlog en (een beetje) vrede die door generaties heen lopen. De beide in Polen geboren musiciennes verwijzen met de titel van hun programma naar het gelijknamige gedicht van W.H. Auden, waarin de alomtegenwoordige dreiging van oorlog – ook in vredestijd – wordt verwoord. Ze kozen daarom werken van bekende Westerse componisten als Hanns Eisler, Claude Debussy en Benjamin Britten én composities van Poolse en Oekraïense componisten. ‘Want ‘, schrijven ze, ‘bijna acht decennia nadat Auden zijn gedicht schreef ervaart onze generatie jonge kunstenaars opnieuw de angst, pijn, verlies en ontheemding als gevolg van militaire conflicten. De schaduw van het trauma waarin we zijn opgegroeid wordt een tastbare angst. Met dit programma willen we zeggen: dit is waar we vandaan komen. Dit is wat we elke dag zien, denken en voelen. Voel jij het ook?’ Henk en Hans menen beiden van wel: ‘Sommige van de in de voorstelling gebruikte beelden blijven voor altijd op ons netvlies gebrand. Het bewijst hoe beelden muziek en tekst kunnen versterken. En ook hoe muziek beelden doordringender kan maken en van extra emotionele lading kan voorzien.’

meer nieuws

Deel met anderen: